ေခါင္းစဥ္ေတာင္ရွာမရေတာ႕ဘူး
တစ္ေယာက္ေယာက္ကို သူမသိပဲ ေစာင္႕ေနတာမ်ိဳး ရွိလား
ျမင့္ျမတ္တဲ ့သူ က ဒီေခတ္မွာ အရူးဘဲ
တင္းထားတာ မဟုတ္ေတာ႕
ေလွ်ာ့စရာ စိတ္လည္းမရွိေတာ႕ပါ
ေမ႕တယ္ဆိုတာ မွတ္ထားလို႕ေလ
ငါက မွတ္ရမွာကို ေမ႕ေမ႕ေနတာ
၀တ္မႈန္မကူးရေသးတဲ႕ ပန္း ရဲ႕
ဥယ်ာဥ္ပံ်အိပ္မက္ေတြ
ေရကိုျဖတ္စီးခဲ႕ၾက
အသံၿမည္တဲ႕ သူရဲေကာင္း၀ါဒေတြ
ဖံုးထားတဲ့လူေတြလိုတာပါ။
အစတုန္းကရင္ ဖံုးမထားရင္
ဖြင့္စရာမွ မရွိေတာ့တာ။

နာရီကို ေမ႕ထားခ်င္တဲ႕အခါ
လြမ္းမတဲ႕ လြမ္းေန

ဒီည မၿမင္ရတဲ႕ မီးပန္းေတြ
သတိရၿခင္းကိုသာ ပိုင္ဆိုင္တယ္။

အစြဲအလန္းက
ေသာက္လက္စေကာ္ဖီကို ေအးေစတယ္။

ရူရတဲ႕ေလက အစ
ဖီလင္ၿဖစ္လာတဲ႕အခါ

ကိုယ္႕လက္ကိုယ္ နာနာကိုက္မိတယ္။

မ်က္ႏွာဖံုးကကို မ်က္ႏွာၿဖစ္ေနၿပီ။

ေက်ာကို ၿပားေနေအာင္ ကပ္ထားခဲ႕ ၿပီးပါၿပီ
ႏို၀င္ဘာ

( ေငးၾကည္႕ခဲ႕ရတဲ႕ ၾကယ္ေတြ )

အရည္ေပ်ာ္တယ္ဆိုလည္း ေပါ႕ေပါ႕ပါးပါးပဲ။

ပန္းေတြ အပင္ေပၚ ပိုလွသလို
ဆံပင္ေပၚ ပိုလွသလို
ေမတၱာသက္၀င္မိသူ
ေမြးေန႕မွာ ၿမစ္ဆိပ္ေရာက္ခဲ႕တယ္။

ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး
ရင္ခုန္ရံု သက္သက္သာ
အနားမွာသူမရွိေပမဲ႕ သူရွိေနသလို
ရင္ဘတ္ေတြ ေအာင္႕ေအာင္႕လာတာမ်ိဳး
အဲ႕ဒီ ညေန
သိမ္း(စ္)ၿမစ္ဟာ ေသြးၿမစ္ၿဖစ္ခဲ႕တယ္။

ေကာင္းကင္အတု
ဒစ္ဂ်စ္တယ္မိုး
မ်က္ရည္ေကာ္ဖီ
ရုပ္ရွင္ၾကည္႕ၿပီး
ရုပ္ရွင္ထဲကအသံေတြ စြဲေနတယ္။

ဆံပင္ေတြသာ ရွည္ရွည္လာခဲ႕ရတယ္
က်ေနာ္ အရပ္မရွည္ခ်င္ေတာ႕ဘူး။

ဒိုင္ယာရီဆိုတာ
တစ္ေၾကာင္းထဲ ၿပည္႕ေနဖို႕ေတာ႕ မေကာင္းဘူး။

ကန္႕လန္႕ၿဖတ္ၿဖစ္ၿဖစ္
ေဒါင္လိုက္ၿဖစ္ၿဖစ္
အခန္းထဲ
ဘာသဲလြန္စမွ မက်န္ေအာင္
ခ်န္ထားခဲ႕တယ္။

ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္
ၿဖတ္ေလွ်ာက္သြားတယ္။
ထပ္ေခါက္သြားတယ္။

ၿငိမ္ေနရင္ မလႈပ္နဲ႕။
ေလသံတစ္ခ်က္မွမထြက္နဲ႕။

အေမွာင္ဟာ
အလင္းထက္
ပိုၿမန္တယ္။

ေလတိုက္ရာအရပ္ကို မ်က္ႏွာမူလို႕
တစ္ညလံုး အာရုဏ္ဦးကို ေစာင္႕ၾကည္႕တယ္။

ၿပန္ေၿပာမယ္။
ၿငိမ္ေနရင္ မလႈပ္နဲ႕။
ဒိုင္ယာရီဆိုတာ
အလင္းထက္
ပိုၿမန္တယ္။
ဘာသဲလြန္စမွ မက်န္ေအာင္
ၿဖတ္ေလွ်ာက္သြားတယ္။

ကန္႕လန္႕ၿဖတ္ၿဖစ္ၿဖစ္
ေဒါင္လိုက္ၿဖစ္ၿဖစ္
တစ္ေၾကာင္းထဲ ၿပည္႕ေနဖို႕ေတာ႕ မေကာင္းဘူး။
အခန္းထဲ
ေလသံတစ္ခ်က္မွမထြက္နဲ႕။
ေလတိုက္ရာအရပ္ကို မ်က္ႏွာမူလို႕
အေမွာင္ဟာ
တစ္ညလံုး အာရုဏ္ဦးကို ေစာင္႕ၾကည္႕တယ္။

ဘာမဆို အတုနဲ႕အစစ္ၾကား
ပ်ံသန္းတဲ႕ ေသြးႏုလိပ္ၿပာ

ဘယ္ေလာက္လြမ္းေၾကာင္းေၿပာဖို႕
အနားမွာ ဘယ္သူမွ မရွိတဲ႕အခါ
ေပ်ာ္စရာဟာ ေၿမလ်ိဳးေပ်ာက္ကြယ္။

တစ္သက္တစ္ခါ မေတာ္တစ္ဆ
အလိုလိုပြင္႕တဲ႕ တံခါးေတြကို
ေနာက္ဆုတ္ရပ္ၾကည္႕ေနမိတဲ႕အခါ
တုန္ယင္ ေအးစက္ လက္မ်ား။

ဘယ္ေလာက္ေစာင္႕ေစာင္႕
လာမယ္လို႕ ေၿပာမထားခဲ႕တဲအခါ
ရက္လႏွစ္ၾကာ စိတ္ကူးသက္သက္သာ။

အိပ္မက္ရဲ႕ အိပ္မက္ထဲက အိပ္မက္ေတြ
မတူညီၾကေတာ႕တဲ႕အခါ
မ်က္၀န္းခ်င္း ေနာက္တစ္ခါဆံုဖို႕
အသည္းနင္႕ေအာင္ ဆုေတာင္းၾကရတယ္။

ေခါင္းစဥ္မဲ႕ကဗ်ာေတြကို
သူမလို႕ နာမည္ေပးထားတယ္။

ေသြးကိုမွ ေရေသာက္ဆင္းခ်င္တဲ႕ စုန္းပါ။
စိတ္မလံုၿခံဳမႈ
လမ္းေပ်ာက္သူ
ဗီဇ ေဖာက္ၿပန္မႈနဲ႕ ဖီလင္။

ၿခေသၤ႕လည္ၿပန္ အိပ္မက္
အစိမ္းေရာင္လမ္း
ရင္ဘတ္ေတြ နိမ္႕ဆင္းသြားတယ္။

ေနာင္ဘ၀ထိ သယ္မသြားခ်င္ေတာ႕ဘူး။
ေသြးေအးသြားတိုင္း ေသြးၿပန္ပူလာတယ္
လြတ္လပ္ၿပီး ဘယ္ေတာ႕မွမလြတ္လပ္တဲ႕
စိတ္ကို နာက်ည္းတယ္။

ဘိလပ္ၿပန္ဘိုဘိုတစ္ေယာက္ ဘတ္ေဒးမွာ ဘိုေကအသစ္နဲ႕ ေဘာ္လံုးကန္ ဘာဂါကိုက္ ဘိလပ္ရည္ေသာက္ၿပီး ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ဘုရားသြားေတာ႕ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ ဘိန္းစားတစ္ေယာက္ ေဘာင္းဘီဘယ္ဘက္ေဘးအိတ္ကိုႏိႈက္ေတာ႕ ဘက္ကစ္ေပးလိုက္တာ ဘြားဘက္ေတာ္မွန္ၿပီး ဘိုင္းကနဲ ေဘးက ဗိုက္ၾကီးသည္ရဲ႕ ဗိုက္ေပၚလဲေတာ႕ ဗြက္ကိုေပါက္သြားတာပဲ။ဘိုးေတာ္လည္း ေဘးေတြ႕မွာေၾကာက္ေတာ႕ ေခြ်းေတြ ဘူးသီးလံုးေလာက္က်ၿပီး ဘြတ္ဖိနပ္ကိုကိုင္ ဘိုင္ၿပတ္ေနလို႕ပါေတာင္းပန္ေတာ႕ ေဘာ္ဒါေဘာ္ကြ်တ္ေတြနဲ႕ တိုင္ပင္ၿပီး ဘဲစားဘဲေခ်ၿဖစ္ေအာင္ သူဘတ္ထားတဲ႕ေငြေတြနဲ႕ ဘီယာနဲ႕ဘဲကင္ကို ဘားလမ္းထဲမွာ ဗိုက္ေပါက္ေအာင္ ေဘလႊတ္လိုက္တာ ေဘလ္ရွင္းရေတာ႕ ဘိန္းစား ဘိန္းၿပတ္သလို၊ ဘီးေလေလ်ာ႕တဲ႕ရုပ္နဲ႕ ဘယ္ေတာ႕မွမလုပ္ေတာ႕ဘူးလို႕ ဗေလာင္းဗလဲေတြေၿပာ ဘြတ္အဲလိုေအာ္ၿပီ ဘတ္လတ္ဘတ္လတ္ၿပန္သြားတယ္။ဘာမွမဆိုင္ပဲ ေဘးလူေတြကေတာ႕ ဘိုးေဘးဘီဘင္ေတြအတိုင္း ဘလိုင္းၾကီး ေဘးထိုင္ ဘုေၿပာေနၾကတုန္းပဲ ဘဲၾကီးရာ။ေၾသာ္....ဘယ္သူ ဘာမွားလဲဆိုတာ ဘာဘာ ဘာမွမသိေတာ႕ပါဘူး ဘူးဘူးရယ္။
ဘူးသီးေတာင္မွာလည္း ဘဲဥၿပဳတ္ေရာင္းတဲ႕ ဗိုက္ပူမတစ္ေယာက္ ဘတ္ဂ်က္ၿပတ္ၿပီး ဘူလာေတာ႕ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ဘုန္းဘုန္းကို ဘယာေၾကာ္ေတြကပ္ၿပီး ဘ၀သံသရာအေၾကာင္း ေလွ်ာက္တယ္။ဘံု၃၁ဘံုမွာ လူ႕ဘံုတစ္ခုတည္း ေဘာဂေဗဒရွိတာ ဘိုးဘိုးေအာင္လည္း ဘာမွမတတ္ႏိုင္ပါဘူးကြာ ဘြင္းဘြင္းေၿပာရရင္ အားလံုးဘန္းထဲက ဘိန္းမုန္႕ေတြလိုပါပဲလို႕ ဗီတာမင္ဘီမရွိတဲ႕အသံနဲ႕ေၿပာၿပီး ေဘာက္ဆတ္ေဘာက္ဆတ္ၿပန္ၾကြသြားတယ္။ဘန္ကားမစီးႏိုင္လို႕ ဘဲမၾကည္တာလို႕ ေဘးအိမ္ကဘာညာဘာညာ ေဘးတီးၾကတဲ႕အတိုင္း ဘတ္ေငြေတြကို အားက်ၿပီး ဗီလိန္တစ္ေယာက္နဲ႕ ဘိတ္ကေနတစ္ဆင္႕ ေနာက္ဆံုးဘန္ေကာက္က ဘိ(ကမ္းေၿခ)ကိုေရာက္သြားေရာ။ခုေတာ႕ ၿဗဳတ္စဗ်င္းေတာင္းေတြနဲ႕ပဲ ဗိုက္တစ္လံုးနဲ႕ ဘိန္းမုန္႕ၿပန္ေရာင္းေနတာ ဘိနပ္ေတာင္မပါဘူးဗ်ာ။ဘယ္သူမွမသိတဲ႕ ဘ၀ဘိတ္ဆံုးတန္းမွာ ဗလခ်ိဳင္႕နဲ႕ဘကံုးေတြဟာ ဗံုလိုေဖ်ာ္ေၿဖေနရတုန္းပါပဲ။ဘုရားစူးရေစ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၿပာသလို ဗလကၠာရတိုင္းၿပည္မွာ ဘယ္မင္းတက္တက္ ဘင္လာဒင္ၿဖစ္လိုက္ခ်င္ေတာ႕တယ္။ေၾသာ္....ဘယ္သူ ဘာမွားလဲဆိုတာ ဘာဘာ ဘာမွမသိေတာ႕ပါဘူး ဘူးဘူးရယ္။

ကိုယ္႕လူတို႕က ေဟာ႕ေရွာ႕ဆို တီးထည္႕လိုက္တာပဲ။
အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်င္း အတူတူ
ေၿပာၾကတယ္
ကိုယ္႕အၿမီးကိုယ္မ်ိဳတဲ႕ သစၥာေဖာက္ေတြတဲ႕။

ဖြင္႕ေပးလိုက္ရင္ ေပါကၡရ၀ႆမိုးပဲ ရြာမွာပဲ။
ပိတ္ဆို႕မႈမလုပ္ပဲ သံလြင္ခက္ကိုင္
သေၿပႏုခက္ေ၀ လုပ္ရမွာလား
အေၾကာင္းမၿပင္ရင္ အက်ိဳးမေၿပာင္းဘူး။

ကိုယ္မၿမင္ႏိုင္တဲ႕ အေရာင္ကို
အ၀ါလိုလို အနီလိုလို ေၿပာၾကတယ္။
လူလိုပီပီသသ မေနရတဲ႕သူေတြက
ငတ္တယ္ဆိုတဲ႕ စာလံုးေပါင္းအမွန္ကိုသိတယ္။

ဘယ္ေတာ႕မွ အဆိပ္ပင္ ေရမေလာင္းဘူး
ဘယ္ေလာက္ေၿပာေၿပာ
အသံေၾကာင္႕ ေနာက္ထပ္ ဖားေတြေသသြားတယ္ဆိုလည္း
ထုိင္ၿပီး ၾကြတတၿဖစ္ေနေသးရင္
ေလးဘက္ေထာက္ၿပီး ၾကည္႕ေပါ႕။

၀ါးလံုးေခါင္းထဲက
လကို ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။
လက္ညိႈးထိုးထိုး မထိုးထိုး
အမွ်ေ၀ေ၀ မေ၀ေ၀
လြတ္က်သြားတဲ႕ အိပ္မက္ေတြအတြက္
ယူၿပီးရင္ ၿပန္ေပးၾကရမယ္။

ဆက္လက္ မစီးဆင္းႏိုင္ေတာ႕တဲ႕အခါ
ရင္ခုန္သံကို
ေခါင္းစဥ္မေၿပာင္းပဲ
အေၾကာင္းအရာ ေၿပာင္းလိုက္ၾကတယ္။

သံလိုမာတဲ႕ မ်က္လံုး
မိုးၾကိဳးသြားလို စကားေတြ မပါပဲ
တိတ္တဆိတ္
ေက်ာခိုင္း ေၿခလွမ္း ေ၀းရာ။

ယင္ေကာင္ေတြနဲ႕
မလံုတဲ႕ အဖံုးေတြ
အိုးခ်င္းထိတဲ႕ ဓေလ႕
လြတ္လပ္သူတို႕ရဲ႕ အ၀ါ။

ၿပန္လာပါ
တံခါးဖြင္႕ထားခဲ႕တယ္
အၿပစ္ေတြ ေဆးေၾကာၿပီးမွ
အလြမ္းေတြကို အနားေပးေတာ႕မယ္။

သဘာ၀မဟုတ္တာေတြအမ်ားၾကီးထဲမွာ
တို႕ႏွစ္ဦးသား
သူစိမ္းေတြလို ရင္းႏွီးခဲ႕ၾကတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင္ေတြဟာ ေရေသာက္ၿပီးရင္
ဘယ္ေတာ႕မွ ေရၿပန္မၿဖည္႕ၾကဘူး
ေရဗူးပါ ေဖ်ာက္ပစ္တယ္။

ကိုးလို႕ ကန္႕လန္႕
မ်က္လံုး ေပကလပ္ ေၾကာင္စီစီ
ပေယာဂၿငိေနတဲ႕ေၾကာင္။

ဆုပ္ကိုင္ထားတာ မရွိရင္
ေၾကာင္ဟာ ငွက္လို ပ်ံမယ္။
မၿမင္ရတဲ႕ၾကိဳးေတြနဲ႕ဆို
အပ်ံသင္ဖို႕ ခက္မယ္။

အပ်င္းၾကီးတဲ႕ ေၾကာင္ေတြကေတာ႕
ငွက္ေတြထပ်ံသြားတာေတာင္
မ်က္ေတာင္တစ္ခ်က္ မခတ္ဘူး။

ဒီေန႕ဟာ ေၾကာင္ သန္းေပါင္းမ်ားစြာ
ၿပာၿဖစ္ဖူးခဲ႕တဲ႕ အထိမ္းအမွတ္ေန႕ပါပဲ။
ပဲ႕တင္သံ ၿမွားမိုးရြာ။

မိသားစုၿပန္လည္ဆံုစည္းၾကဖို႕ ေမ်ွာ္ရင္း
ဘ၀အသစ္စရင္း
ထပ္ၿပီးေလာင္ကြ်မ္းဖို႕မရိွၾကေတာ႕ဘူး။

ကေမာက္ကမ

အဆံုးမရွိ
အစမရွိ
ဂီတ။

နေ၀တိမ္ေတာင္

တလြဲ ေမး
တလြဲ ေၿဖ
စမ္းတ၀ါး၀ါး။

ခတ္ကြင္းၿပင္
ကရြတ္ကြင္းေလွ်ာက္၊

မိုးလင္း
မိုးခ်ဳပ္
မီးေလာင္။

Listen with passion to me
via the songs.
such as snow which flow slowly and trickle.
By nature,
the busy sense without holiday
uplift the tempo of rememberence
more and more and deeper and deeper inside.
Absent mind takes no notice
that clouds turns its colors
The color of minds easy to spread out more as well.
Dear April....
Please convey me
with invisible rainbow and
waves which is not actually waves
to the little blue sky chamber
And the songs as well.
Flowing with the whistling sound ,
I start playing the guitar.
Oh! The yellow ....
beating more with delight
in the melody ...

သံုးခ်ိဳးတစ္ခ်ိဳးအေကြ႕ေလးေပါ႕

ေရးလက္စေတြ ဆက္ေရးဖို႕

လိုေနတဲ႕ကြက္လပ္ေတြ ၿဖည္႕ဖို႕

လူတိုင္းခဏနားၿပီး အားၿဖည္႕ၾကတဲ႕ ဗီတာမင္။

ေအးၿမၿမ သစ္ရိပ္

အနည္အမႈန္ကင္းၿပီး ၾကည္လင္တဲ႕ ေက်ာက္စက္ေရလို

သိမ္ေမြ႕နက္ရႈိင္းတဲ႕ ေမတၱာတရားေတြနဲ႕

ေပ်ာ္ရႊင္ေႏြးေထြးစြာ ၿဖတ္သန္းဖူးခဲ႕တဲ႕

စိမ္းလန္းတဲ႕မိသားစုဘ၀ေလးလိုပဲ…

ကိုယ္တိုင္

ေလထဲက ပန္းစည္းေလးေတြကို ခူးဆြတ္လို႕

အိပ္မက္ထဲက ဥယ်ာဥ္ပ်ံေလးဆီ …။

ေညာင္ပင္တေစ ၦေ၀ေလေလ နင္ဘယ္ကိုင္းမွာေန။

၂၀၀၇ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားကို ေနၿပည္ေတာ္ေၿပာင္းေရႊ႕၊

ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးၿဖစ္ (ဘုန္းၾကီးကို ဓါတ္တိုင္မွာၾကိဳးခ်ည္ၿပီး စစ္သားကတုတ္နဲ႕ရိုက္လို႕ၿဖစ္တာ)

၂၀၀၈ အိုလံပစ္ပြဲေတာ္

၂၅-၀၂-၀၈ မႏ ၱေလး ရတနာပံုေစ်းမီးေလာင္

နာဂစ္ဆိုင္ကလံုး

(နာဂစ္ကထားပါ။ ရိုးမက ကြ်န္းပင္ေတြကို စစ္တပ္ကတရား၀င္ ဒရေဟာခိုးထုတ္ေနေတာ႕ ေလဖိအားနည္းၿပီး တခါမွမ၀င္ဖူးတဲ႕ နာဂစ္ကသူ႕ဟာသူ ၿမန္မာၿပည္အလည္လာတာ။

ၿပည္သူေတြကို အခ်ိန္မွီအသိမေပးႏိုင္တာေတာ႕ သူတို႕ ၀ဋ္ေၾကြးၾကီးလို႕ေပါ႕ေလ)

ဆိုေတာ႕ ....ၿပည္သူေတြအာရံုမစိုက္ႏိုင္ပဲ အားလံုးသိတဲ႕အတိုင္း မဲပစ္စလက္ခတ္ ပိုးစက္ပက္စက္ ၀က္၀က္ကြဲ ၿဖင္႕ ဖြဲစည္းပံုအေၿခခံဥပေဒအတည္ၿပဳ။

၁-၁၂-၀၉ ေမာ္လၿမိဳင္ အစည္ကားဆံုး အမွတ္(၁)ေအာက္ေစ်းၿပာက်

၂၂-၀၂-၁၀ ရန္ကုန္သကၤန္းကြ်န္းေစ်းမီးေလာင္

၂၄-၀၅-၁၀ ရန္ကုန္ မဂၤလာေစ်းမီးေလာင္

သၾကၤန္အင္းလ်ားလမ္းမဏၰပ္ဗံုးေပါက္ကြဲ

ေရေဘးဒုကၡေတြ႕ (သစ္ေတာေတြ ၿပံဳးတီးကုန္တဲ႕ ဆိုးက်ိဳးေတြေလ။ ေနာက္ထပ္ လာအံုးမယ္)

၀၃-၀၆-၁၀ မံုရြာေစ်းၾကီး မီးေလာင္

သီရိမဂၤလာေစ်းေရႊ႕ေၿပာင္း။

ၾကားထဲ နယူးကလီးက ယားလိုက္ေသး

ေၿမေအာက္ဥမင္လိုဏ္ တူးလိုက္ေသး

ကမာၻ႕ဖလားေဘာ္လံုးပြဲနဲ႕

ေၾသာ္ ....ၿမန္မာၿပည္ေရြးေကာက္ပြဲ။

လူစည္ကားတဲ႕ လမ္းတိုင္း ေဒါင္႕တုိင္းမွာ လူမိုက္ၾကည္႕နဲ႕ေသနတ္ကိုင္စစ္သားေတြ၊

ဖမ္းခ်င္ရင္ၾကိဳက္တဲ႕ပုဒ္မတပ္ဖမ္း၊ ညသန္းေခါင္ ဧည္႕စာရင္းစစ္၊

ခရီးတစ္ခါသြားရင္ မွတ္ပံုတင္ ဆယ္ခါထုတ္ၿပရ၊

ၾကံ႕ဖြတ္၊တစည၊၀ါးရင္းတုတ္၊ၿပည္သူ႕စစ္၊မီးသတ္၊ရဲ၊သတင္းေပးေတြနဲ႕ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြ

ေပြလိမ္ရႈပ္ေနတဲ႕ ၿမန္မာၿပည္ထဲမွာ ေၿမေအာက္ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြက ေစ်းေတြတစ္ခုၿပီးတစ္ခုမီးလိုက္ရိႈ႕တယ္လို႕ေၿပာမလား။

အီးပီစီက မီးအားေဆာင္႕တက္လို႕ ေသြးရိုးသားရိုး ေရွာခ္႕ၿဖစ္ၿပီးေလာင္တာလို႕ ဆင္ေၿခကာမလို႕လား။

စနစ္တက်အခ်ိန္ကိုက္အာရံုလြဲေအာင္လုပ္ထားတဲ႕ ေသနဂၤဗ်ဳဟာေတြဆိုတာ ရွင္းပါတယ္ ဆင္ၾကီးရာ။

ေရဒီယိုေတာင္အသံတိုးတိုးနဲ႕ ခိုးနားေထာင္ရတဲ႕ေခတ္ၾကီးမွာ မင္းပဲတစ္အိမ္တက္ဆင္း ေအာ္လံၾကီးပိုက္ၿပီး

ေရႊၿပည္ေအးတရားလိုက္ေဟာေတာ႕ ဆင္ၾကီးရာ။

ကဲ .... ဗိုလ္ ၊ က်ား ၊ ေသနတ္ ကိုယ္ၾကိဳက္ရာကိုယ္လုပ္ ။

ဒီလို အေရာင္မရွိွိတဲ႕ေန႕ေတြမွာ အေတြးဧကစာပံ်႕လို႕ ေတာင္ညိဳေတာင္တန္းတစ္ေလွ်ာက္ ဆားနံ႕သင္းတဲ႕ေလေတြေအာက္က ေရႊၿဖဴလို႕ ခ်စ္စႏိုးေခၚၾကတဲ႕ ဇာတိၿမိဳ႕ေလးကို က်ေနာ္လြမ္းတယ္။

စက္စဲကမ္းေၿခဘုရားပြဲေတာ္နဲ႕ သဲေသာင္ၿပင္ေပၚ ၿမင္းဒုန္းစိုင္းစီးတဲ႕အရသာ။ပင္လယ္ထဲကို ေၿခလြတ္လက္လြတ္ခုန္ေပါက္ေၿပး၀င္လိုက္ရတဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ။

ၾကိတ္ၾကိတ္တိုးစည္ကားလွတဲ႕ဆံေတာ္ရွင္၁၁ဆူက်ိဳကၡမီေရလည္ဘုရားပြဲေတာ္နဲ႕နံနက္ေစာေစာ ဆြမ္းအိုးေမွ်ာ္ပြဲ ရွင္ဥပဂုတ္ ေဖာင္လႊတ္ပြဲ၊ မိသားစုအတူတည္ဖူးခဲ႕ၾကတဲ႕သဲပံုေစတီ။

က်ေနာ္တို႕ နယ္ဘက္ေတြက ေတာင္ၿမင္ရင္ ေစတီတည္ၾကလားမသိဘူး။ အင္ၾကင္းေတာင္၊ကကတစ္ေတာင္၊ေဖာင္စိန္ေတာင္အကုန္ ေစတီပုထိုးေတြခ်ည္းပဲ။

ၿမိဳ႕ေပၚက ၀ဲကလိ ေရပူစမ္း ၊ ေရတံခြန္ ၊က်ိဳက္ေဒစြတ္ ဆံေတာ္ရွင္ ေစတီေတာ္ဘုရားပြဲက်ရင္ ညဘက္ ေတာင္ေပၚကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးတက္ခဲ႕ၾကတာ။

ၿပင္ဦးလြင္လိုမ်ိဳး စစ္ေလ႕က်င္႕ေရး သင္တန္းေက်ာင္းတစ္ခုလည္း ၀ဲကလိမွာရွိတယ္။

ၿမိဳ႕အ၀င္မွာ ခရမ္းေရာ္ဘာခ်က္စက္ရံု နဲ႕ ၿမိဳ႕အထြက္မွာ အေ၀းေၿပးကားဂိတ္တစ္ခုရွိတယ္။ၿမိဳ႕မေစ်းၾကီးတစ္ခုကိုပဲ အဓိကထားၿပီး အသံုးၿပဳၾကတယ္။

ဒုတိယကမာၻစစ္ၿဗိတိသွ်စစ္သားေတြနဲ႕ မဟာမိတ္တပ္သားေတြရဲ႕ အမွတ္တရစစ္သခ်ိဳင္းေဘးက ကံ႕ေကာ္လမ္းနဲ႕အမွတ္(၂)အထက၊ ငယ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊က်ေနာ္လူပ်ိဳလွည္႕ခဲ႕တဲ႕ အမွတ္(၁)အထက ကိုလည္းလြမ္းပါ႕။

ငယ္ဘ၀ ေလေသနတ္ကိုယ္စီနဲ႕ ငွက္ပစ္ထြက္ခဲ႕ၾကတဲ႕ ဂ်ပန္စစ္စခန္းေဟာင္း ဂ်ပန္ဂူ၊ နာမည္ၾကီး မိန္ပရ(မွိန္ပ်ပ်)ေတာင္တန္း။(ဂ်ပန္ေတြဆုတ္တုန္းက ေရႊေငြအဖိုးတန္းပစၥည္းေတြ ခုထိၿမဳပ္ႏွံထားတုန္းပဲလို႕ ပါးစပ္ရာဇ၀င္ရွိတယ္)

ေဖာင္စိန္ဆိုတာက ေရွးမြန္ဘုရင္ေတြေခတ္က ဆင္ေတြေရဆင္ခ်ိဳးတဲ႕ေနရာေပါ႕။ မုတၱမပင္လယ္ေအာ္ထိကို ေလွသမၼာန္ေတြသြားလာလို႕ရတယ္။ခုေတာ႕ ၿမစ္ကေန ေခ်ာင္းၿဖစ္ၿပီး ေကာေနပါၿပီ။

ေမ႕ေနတာ လူဆိုးေတြနဲ႕ ေက်ာင္းေၿပးၿပီး ရထားခိုးစီး ကေလာ႕ေသာ႕တံတားမွာ ေလာက္စာလံုးေတြ သြားလံုးၿပီး ေရသြားကူးၾကတာ။

ကရုပၸိတံတားမွာလည္း ငါးသြားမွ်ားဖူးတယ္ ေရစီးတအားသန္တယ္။ငါးမရ ေရခ်ိဳးၿပန္ခဲ႕တာေပါ႕။

၁၉၉၀ ၀န္းက်င္ေလာက္က တံတား၂ ခုလံုး မြန္ေတာ္လွန္ေရးစစ္သားေတြ ဗံုးခြဲဖ်က္ဆီးခံရၿပီးမွ ၿပန္ၿပင္ထားတာ။

မွတ္မွတ္ရရ ၉၀ ၀န္းက်င္ပဲ သံၿဖဴဇရပ္ၿမိဳ႕ကို မြန္တပ္ေတြ ၁ ရက္သိမ္းဖူးတယ္။ထူးဆန္းတာက လူတစ္ေယာက္မွ အေသအဆံုးမရွိလိုက္ဘူး။ေၾသာ္ သူ႕နယ္သူ၀င္သိမ္းတာကိုး။

ခုထိ အသံုးၿပဳေနဆဲ အဓိကလမ္းမေတြက အဂၤလိပ္ေခတ္ကတည္းက ခင္းခဲ႕တဲ႕လမ္းေတြပဲ။ေပါက္လိုက္ဖာလိုက္ ခုထိ ဒါပဲသံုးေနဆဲပဲ။

ေမာ္လၿမိဳင္တကၠသိုလ္မွာေတာ႕ သံၿဖဴဇရပ္သူေတြ ေခ်ာတယ္ဆိုၿပီး ေရပန္းစားတယ္။

တိုင္းအဆင္႕လွယဥ္ေက်းမယ္ သိသေလာက္ေတာ႕ ႏွစ္ေယာက္ပဲ။သံၿဖဴဇရပ္က ႏုႏုေဆြ ရယ္ က်ံဳကဒတ္က တစ္ေယာက္ရယ္၊ ေနာက္ပိုင္းေတြေတာ႕ မသိေတာ႕ဘူး။

မိုးရာသီဆို အၿမဲတမ္း ေဘာ္လံုးပြဲေတြနဲ႕ ၿပည္႕ေနတဲ႕ ၾကာကန္ေဘာ္လံုးကြင္း၊

ေက်းရြာနဲ႕ရပ္ကြက္ေပါင္းစံုေပါင္းစံုေဘာ္လံုးၿပိဳင္ပြဲ က်င္းပရာ ၿမိဳ႕မေဘာ္လံုးကြင္း(က်ေနာ္တို႕ရပ္ကြက္က ဒိုင္းအမ်ားဆံုးရဖူးတာပဲ။ၾကာကန္သားကြ)

ေႏြဘက္ေဆာင္းဘက္ေတြဆို တရားပြဲေတြ ၿခိမ္႕ၿခိမ္႕သဲေပါ႕။သီတင္းကြ်တ္က်ရင္ မီးပံုးေတြ တစ္ၿမိဳ႕လံုး အၿပိဳင္အဆိုင္လႊတ္ၾကတာ။

က်ေနာ္တို႕က သိမ္ေက်ာင္းအဖြဲ႕ေပါ႕။သူမ်ားနဲ႕မတူေအာင္ အၾကီးဆံုးမီးပံုးပ်ံေတြလႊတ္တာ။အဖိတ္ေန႕တုိင္း လုပ္အားေပးခဲ႕တဲ႕ ဥပသကာအဖြဲ႕ကိုလည္း သတိရတယ္။

ၿမိဳ႕လယ္က ေဆးအသစ္ေတြအၿမဲထပ္ထပ္သုတ္ၿပီး ဘယ္ေတာ႕မွမလည္တဲ႕နာရီစင္အို နဲ႕ အထိမ္းအမွတ္ ဇရပ္၊

မြန္တို႕ရဲ႕ နန္းၿမိဳ႕တည္ရာ ၀ါခရူနန္းေတာ္ေဟာင္းနဲ႕အဘိုးနဲ႕အၿမဲလိုက္ၾကည္႕ခဲ႕တဲ႕ ႏြားေ၀ွ႕ပြဲမ်ား၊

ေလာင္းေၾကးေတြက အိမ္တိုင္းက တစ္ႏွစ္လံုးစုထားတဲ႕ေလာင္ေၾကးေတြကို တစ္နယ္လံုးစုပံုေလာင္းတာ။

ေမွာင္ခိုေခတ္တုန္းက ဒုတိယ ပီနန္လို႕တင္စားရတဲ႕အထိ အၾကီးအက်ယ္ကုန္သြယ္ခဲ႕ၾကတယ္။

ဘုရား၃ဆူထိ ၇၂ မိုင္။ယိုးဒယားနယ္စပ္နဲ႕က မိုင္၁၀၀ေက်ာ္ေလာက္ပဲေ၀းတယ္။

ပင ထန္းရည္ဆိုင္ေတြနဲ႕ဆြမ္းေလာင္းပြဲေတာ္။ရြာေတြမွာလည္း ရြာလံုးကြ်တ္အလွဴပြဲေတြရွိတယ္။

တစ္ရြာလံုး အိမ္တိုင္းအလွဴအိမ္၊ လွလွပပ တန္ဆာဆင္ သီခ်င္းေတြဖြင္႕ ၾကိဳက္တဲ႕အိမ္တက္စား၊ ၾကိဳက္ရာမုန္႕စား။

အရပ္ရပ္ကလာၾကတဲ႕ လွည္းအလွယာဥ္ ရာေပါင္းမ်ားစြာ စီတန္းၿပီးသြားၾကတဲ႕ အံခဲ ကမ္းေၿခေရလည္ဘုရားပြဲေတာ္ နဲ႕

အနင္းဘုရားပြဲေတာ္လည္း လူတိုင္းေၿပာစမွတ္ၿပဳရတဲ႕ စည္ကားၿပီး ႏွစ္စဥ္က်င္းပၿမဲၿဖစ္တဲ႕ ဘုရားပြဲပါ။

ဆယ္႕ႏွစ္ရာသီပြဲေတာ္ေတြအၿပင္ ဘုရားပြဲ၊ဘုန္းၾကီးပ်ံ၊ေက်းရြာအလွဴေတြေပါင္းေတာ႕ လံုးလံုးၿပားၿပား က်ဳပ္တို႕ၿမိဳ႕ဟာ က်ဳပ္တို႕ကမာၻပဲ။

ကမာၻမွာသံၿဖဴဇရပ္ကလို႕ေၿပာလိုက္ရင္ ေသမင္းတမန္ရထားလမ္းဆိုၿပီး သိၾကတဲ႕ နာမည္ဆိုးနဲ႕ေက်ာ္ၾကားတဲ႕ၿမိဳ႕ေလးပါပဲ။

လြန္ခဲ႕၃လေလာက္က အလည္ေရာက္ေတာ႕ တစ္ၿမိဳ႕လံုးနီးပါး ခ်ဲ၊ေဘာ္လံုး၊ ကစားနည္းေပါင္းစံုနဲ႕ၿမိဳ႕ေလးဟာ အသက္ေငြ႕ေငြ႕နဲ႕အရိုးၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနသလိုပဲ။

ရာဘာရြက္ေၾကြေတာထဲေလွ်ာက္ရင္း လူေတြရဲ႕ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္မဲ႕တဲ႕မ်က္လံုးေတြ။

စိုက္ပ်ိဳးသူမဲ႕ လယ္ယာေတြ၊ ႏိုင္ငံၿခားမွာ တရားမ၀င္အလုပ္သြားလုပ္ၿပီး ၀င္ေငြရွာ၊တိတ္တိတ္ပုန္း ေအစ္႕ကိုက္ေနတဲ႕ ၿမိဳ႕ေတြ ရြာေတြ။

ၿပည္သူ႕စစ္ေတြခုထိ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ႕ အညိဳေရာင္နယ္ေၿမဇာတိၿမိဳ႕ေလးမွာ အရင္က အရမ္းကိုစည္ကားခဲ႕တဲ႕ ၿမိဳ႕လည္ရုပ္ရွင္ရံု ႏွစ္ရံု တစ္ရံုမွမၿပေတာ႕တာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာၿပီ။

လိုအပ္ရင္ လိုအပ္သလို ေပါတာေတြလည္း ပရမ္းပတာဆြဲ။ၿမိဳ႕လယ္က ခ်စားေနတဲ႕ဆက္ေၾကးစားရဲစခန္းနဲ႕ ေသနတ္တကားကားနဲ႕ လူမိုက္ဂုဏ္ေမာက္ေနတဲ႕ ၿပည္သူ႕စစ္ေတြ

ပါေလရာ ႏွမ္းၿဖဴ ဖုန္းပါမစ္ေတြ ရွိသမွ်လုပ္ပိုင္ခြင္႕ေတြကို စစ္အစိုးရနဲ႕ေ၀စားမွ်စား ၾကံ႕ဖြတ္ေတြ၊

၃၁ နဲ႕ ၆၂ စစ္တပ္ရင္းႏွစ္ရင္း ခြစီးၿပီး ဂုတ္ေသြးစုပ္ခံေနရတဲ႕ က်ေနာ္သိခဲ႕ၿပီး က်ေနာ္မသိေတာ႕တဲ႕ ေမြးရပ္ေၿမ။ဒီလို ရဲပေတာင္းခတ္ေနတာမ်ိဳးက ေနၿပည္ေတာ္ကလြဲလို႕ ၿမန္မာတစ္ၿပည္လံုးပါပဲ။

ပဲခူးအိတ္ကပ္ထဲမွာ ေသနတ္ေတြနဲ႕
ေလလုိ ၀င္လာထြက္သြား
သက္ဦးဆံပိုင္အၾကည္႕
ရွင္းေနတဲ႕သမိုင္းကို ရႈပ္ဖို႕ၾကိဳးစားရင္း
ခလုတ္ေတြရွင္းရင္း ခလုတ္ၿဖစ္ၾက။

ၿမန္မာၿပည္ေၿမပံုဟာ
အိပ္ေနတဲ႕လူနဲ႕ပိုတူလာတဲ႕အခါ
ေပးသေလာက္ယူ
ေကြ်းသေလာက္စား
ၿပည္သူ႕သေဘာထား။

ဆံုးရႈံးသြားတဲ႕ မ်က္လံုးေတြ ပါးစပ္ေတြလည္းမ်ားၿပီ
ခုထိနားလည္မႈ သံလမ္းမွာ
မဆိုင္ဘူးေၿပာရင္
ဖုန္းရွိၿပီး ဖုန္းမရွိသလိုမ်ိဳး
အသက္ရွိၿပီး အသက္မရွိၾကဘူး။
က်ဳပ္တို႕ဟာ ၀ကၤပါထဲမွာ ၀ကၤပါလိုေနထိုင္ခဲ႕ၾကတယ္။

တို႕တေတြေတာင္တက္ေတာ႕
ေတာက္တဲ႕ေတြ တစ္တီတူးေတြ ေတြ႕တယ္။

ဘ၀ဆိုတာလည္း အေတြ႕အၾကံဳတစ္ခုဆို
ဒီေန႕ အိမ္ေရွ႕မွာ ေခြးၿဖတ္ေလွ်ာက္လို႕ မိုးရြာတာမ်ိဳးေပါ႕။

ေကာင္းကင္ကို ေဇာက္ထိုးၾကီးၿမင္ရတာ ရႈပ္တယ္။
ၿမစ္ကိုမကူႏိုင္ေပမဲ႕ အၿမဲတစ္ေစာင္းၾကီး လဲေနဖို႕ေတာ႕မေကာင္းဘူး။

ကမာၻၾကီးက ကိုယ္႕လူတို႕ေၿပာသေလာက္လည္း မက်ဥ္းပါဘူး။
ေက်ာ္မၾကည္႕ခ်င္ဘူး၊
ေက်ာ္သြားရင္လည္း ၿပန္မၾကည္႕ခ်င္ဘူး။
သံသရာလည္ေအာင္ ရပ္တန္းကရပ္လိုက္တယ္။

က်စ္ဆံၿမီးလို အိပ္ယာ၀င္ပံုၿပင္ေတြ
ေနာက္ေကာက္က်တဲ႕အခါ အရႈံးအရႈံးခ်င္း ခ်ဳပ္ရိုးမသီခ်င္ေတာ႕ဘူး။

ဆားမ်ားလို႕ေရထည္႕ ေရမ်ားလို႕ဆားထည္႕ရင္းနဲ႕
အတိအက်စကားေတြ အၿပည္႕အစံုခ်န္ထားဖို႕ အခ်ိန္မေလာက္ခဲ႕ၾကဘူး။

လက္က်န္ရီစရာမ်ား ဆက္လက္ရဴ္ အေသးစိတ္အပူရွာ
ႏႈတ္ခမ္းေပၚအနမ္းေတြသက္ေရာက္ခဲ႕တာကအစ ဘူမိေဗဒပဲ။

အေရးေပၚေၾကၿငာခ်က္ရဲ႕ အေရးပါမႈ မပါမႈ ေခါင္းညိမ္႕ ေခါင္းခါ
ဘယ္အကြက္ကိုေရြ႕မယ္ဆိုတဲ႕ ေၿမြေတြကို ေၿခရာေကာက္ရတာ
ၿမင္းေတြကို အေတာင္တပ္ရတာ
ေသြးေတြကို ေအာင္ၿမင္ေအာင္ အတုလုပ္ၾကပါစို႕။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ၾကီးဟာ လင္ဇီးသံုးဖို႕ လိုလို မလို
( ဒီတစ္ရက္ေတာ႕ ) ေသြးနဲ႕ကိုယ္ သားနဲ႕ကိုယ္ ပင္လယ္ကို
( ၿငိမ္ေအာင္ ) ေဆးထိုးလို႕မရေတာ႕ဘူး။

ေဖေဖေမေမ ပ်ိဳးခဲ႕တဲ႕ လက္ေဆာင္မြန္
ခ်စ္ၿခင္းဖြဲ႕ အေၾကာင္းအက်ိဳး ရႈေမ်ာ္ခင္းဆက္ ....
အိပ္မက္သစ္ၾကိဳ ရာသီ။

ပိုမ်ားလာတဲ႕ ဆုေတာင္းေတြနဲ႕
ပိုနည္းလာတဲ႕ ႏွစ္ေတြ
ၾကိဳးေတြကို အသံၿပန္စမ္းၾကည္႕မိတယ္။

ဟတ္ပီးဘတ္ေဒးမွာ
ခါတိုင္းထက္ ဖုန္းပိုၿမည္မယ္။ ပိုစည္မယ္။
ဘ၀မွာ အလကားနဲ႕ အပိုင္ရသလို ေန႕မ်ိဳး
တစ္ႏွစ္တစ္ခါ အလည္လာတယ္။

သဘာ၀အရေတာ႕
ရွိၿခင္းတရားက
လက္ခုပ္သံေတြကို ေခ်ာ႕ၿမွဴပါလိမ္႕မယ္ ။......။

Hey November !!!
Rectangle or Circle, what so ever life is,
The time we met is the best coincidence.
See!!I was sensitive,
while the moment
i have to effort many step-backward
to achieve just one step forward.
Night after night,
Day after day,
i switch off but still light on,
there never ever being cold-blood day.
So, go!!! if you have to,
Rest if you have to have, anyway.
Make up myself not to be remember what i always memorize.
Oh... almost forgot ,I love you.

ငါၿပန္ရင္
ခုိေတြကို အစာေကြ်းရအံုးမယ္။

ေဆြမ်ိဳးေတာ္ရင္ ဘယ္လိုေခၚမလဲ။
ႏြားအမ်ိဳးစပ္သလို
သူ႕ အေမသား က သူ႕သားရဲ႕ သား
ဟို သူ႕အေမ သားရဲ႕သား။

သူ႕အေမ xxx သားကို အားက်လို႕
သိုက္တူးမယ္။
ပိုက္ဆံရွိရင္ သန္းေရႊ ႏွာေခါင္းေတာင္ ကိုင္လို႕ ရတယ္။

တစ္ကုိယ္ေတာ္ လြတ္ေၿမာက္ေရး၊
ၿဂိဳလ္ေၿပနံေၿပ ဒီမိုကေရစီ၊
အံေပါင္း ေရြးေကာက္ပြဲ ။

ဆင္တစ္ေကာင္လံုး အၿမီးတစ္ေနတဲ႕ ၂၀၁၀ မွာ
ငါစီးလာတဲ႕ ကားက ရြားရိုးကိုးေပါက္ ရပ္တယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္း
ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္း
လမ္းေလွ်ာက္ရင္း လမ္းေတြအေၾကာင္းစဥ္းစားတယ္။

ေရၿပင္က်ယ္
ဘ၀ ဟာ ေလးေဒါင္႕လား အ၀ိုင္းလား
ခဲလံုးကို ေကာက္ကိုင္လိုက္တယ္။

ငါၿပန္ရင္
ခုိေတြက ငါ႕ကို အစာေကြ်းၾကလိမ္႕အံုးမယ္။

မီးသတ္ကား မီးေလာင္
သေဘၤာသား ေရနစ္
ရုပ္ရွင္ထဲကလို ၿဖစ္သြားတယ္။

ငါက မီးထဲ တြန္းခ်လိုက္ေပမဲ႕
သက္ၿပင္းက ေၿမမွာက်တယ္
ေကာင္းကင္ေပၚခုန္တက္သြားတယ္။

ထီးကိုထားၿပီးမွ
မိုးထဲၿပန္ထြက္ခဲ႕ရပါတယ္။
ေနာင္ဘ၀ဆိုတာ
ဒီဘ၀မွာ အၾကိမ္ၾကိမ္ရွိခဲ႕ၿပီ။

ေၿမြေတြနဲ႕ စကားေၿပာၿပီးတဲ႕အခါ
ငါ႕ စိတ္တစ္ၿခမ္းက
ငါ ပစ္ရမဲ႕ ဖဲကို ကိုင္ထားတယ္။

အသစ္တစ္ခု အေဟာင္းတရာ
ခုတင္ေအာက္မွာ ေကာင္းကင္သစ္ကို ရွာတယ္။

ပီေက၊ ေ၀ဖာ၊ ပုရြတ္ဆိတ္
ပထ၀ီ၊ သမိုင္း ၊ သိပ္ပၸံ ပညာ။

စစ္သား ဘုရား ၊ေထာင္ ဘုန္းၾကီး၊
အရူး ေရွ႕ေန၊သူေတာင္းစား ဆရာ၀န္၊
လူမိုက္ စာသင္ေက်ာင္း၊

ကင္မရာေရွ႕ မိုးတစ္ကယ္ရြာခဲ႕ၿပီ။
မိုးတစ္စက္ ကြယ္
ၿမင္႕ မိုရ္္လည္း ေပ်ာက္ခဲ႕ ၿပီ။
................
ေမွာ္။

ေခတ္က ေသမွာေၾကာက္ရင္ စစ္ထဲ၀င္
မီးၿခစ္ရိွၿပီး ေဆးလိပ္မရွိဘူး
ေဆးလိပ္ရွိၿပီး မီးၿခစ္မရွိဘူး။

တြင္းမတူး တြင္းမေအာင္း
တြင္းတူး တြင္းမေအာင္း
တြင္းမတူး တြင္းေအာင္း
တြင္းတူး တြင္းေအာင္း သတၱ၀ါေတြ။

မွန္မွန္မွားမွား က်ံဳ႕ ေနၿပီ။
ကိုယ္ပူခ်ိန္မ်ားရင္ ကိုယ္ေစာင္႕ နတ္လည္းမကယ္ႏိုင္ဘူး။
လိမ္ညာေၿပာရင္ ေဆြ႕ ေဆြ႕ခုန္
ၾကက္သြန္လွီးတဲ႕အခါ ဘ၀ဟာ၀မ္းနည္းစရာပဲ။