ကမာၻ႕ ကမာၻမွာ
ဆရာ႕ ဆရာေတြ က်မ္းက်ိန္ခဲ႕ ၾကသလို
နည္းနည္းနဲ႕ က်ဲက်ဲ ၀ိုင္းခဲ႕ တာမဟုတ္ဘူး။
ပါးပါးေလး ပုတ္ခဲ႕ တဲ႕ ပခံုးနဲ႕
အဲဒီတစ္ရက္တစ္ေလ ေတြ႕ ခြင္႕ ရခဲ႕ တာက
ငါ႕ မ်က္ရည္၀ုိင္းေစတဲ႕ အလင္းေကြး ဧကစာ။

နားလည္မႈမွာ အဖုပါရင္
ဘယ္နည္းနဲ႕ မဆို သူဟာ သပြတ္အူေတြ ၀ယ္ရေတာ႕ မယ္။
သူရွိေနတယ္ဆိုတဲ႕ အသိကပဲ ေလာကၾကီးနဲ႕ အခ်ိတ္အဆက္
အတိအက်ေၿပာရင္ ၀တ္မံႈကူးတဲ႕ ရာသီ။

ပန္းေတြ ဖဲၾကိဳးေတြ လိပ္ၿပာေတြ
စမ္းေခ်ာင္းေတြ ၾကယ္ေတြ မိုးတိမ္ေတြ
ေၿမာက္တက္သြားတဲ႕ အတိုင္း အရွိန္နဲ႕ ၿပန္က်တယ္။
ငါသိတယ္ မင္းငါ႕ကို ေၿပာင္းလဲလို႕ မရရင္ မင္းကိုယ္မင္း ေၿပာင္းလဲလိုက္မွာ
အသိေနာက္က်ခဲ႕ ရင္ ပန္းတိုင္ေနာက္က်လိမ္႕ အံုးမယ္ ။

စေတြ႕ ကတည္းက စြန္႕ လႊတ္ခဲ႕ တဲ႕ ေမတၱာ
က်ည္ဆံမပါတဲ႕ ေသနတ္ဆိုေတာ႕
အိပ္မက္ထဲမွာေနၿပီး အိပ္မက္ထဲမွာ ေသမဲ႕ ငါ႕ အတြက္
ငရဲဟာ ထိုက္တန္တဲ႕ လက္ေဆာင္။

ဘ၀ကို စနစ္တက် တည္ေဆာက္
မုသားေတြ ေၿပၿပစ္ေခ်ာမြတ္ေနတဲ႕ လမ္းမွာ
ဘယ္လိုယာဥ္မွ တိမ္းေမွာက္ဖို႕ မလြယ္ဘူး။
ငါ႕ မွာသာ အသံၿပန္စမ္းရမယ္
ကြ်တ္လြတ္ဖို႕ ။

ေရေတြ ဖံုးလႊမ္းသြားၿပီးေနာက္
....................
မိုးတိမ္ေတြ ၾကယ္တာရာေတြ မရွိေတာ႕ တဲ႕ ေကာင္းကင္
လႈိင္းေတြ ၊ ကမ္းရိုးတန္းေတြ မရွိေတာ႕ တဲ႕ ပင္လယ္
သတ္ပံုအမွားေတြ ေခါင္းစဥ္ေတြမရွိေတာ႕တဲ႕ အေၾကာင္းအရာ
လမ္းအမွားေတြ မွန္တာေတြ မရွိေတာ႕တဲ႕ ေၿမပံု

ဓါတ္ေငြ႕ ေတြ အဆိပ္ေငြ႕ ေတြ မရွိေတာ႕ တဲ႕ ေလဟာနယ္
သစ္ပင္ေတြ ပန္းမန္ေတြ မပြင္႕ ေ၀ေတာ႕တဲ႕ စံုေတာၿမိဳင္
တနဂၤေႏြ တနလၤာ မရွိေတာ႕ တဲ႕ ရက္သတၲပတ္
ဓါးရိုးေကာ အသြားေကာမရွိေတာ႕ တဲ႕ ဓါး

လံုၿခံဳမႈ၊ စိုးရြံ႕ မႈ အဓိပၸါယ္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ႕ အိမ္
စာေကာ စကားေကာ မရွိေတာ႕ တဲ႕ ဘာသာေဗဒ။

အဲသလို
တားၿမစ္ထားတဲ့အရာေတြကို စားမိလို့အၿပစ္ၿဖစ္တဲ႕ အခါ
ကိုယ္လာခဲ႕ သမွ် ကိုယ္ၿပန္သြားရတဲ႕ အခါ
......................

အိပ္ေဆးေသာက္ၿပီး မေပ်ာက္တဲ႕ အႏုမာနေတြ ၾကံဳတဲ႕ အခါ
သကၠရာဇ္ အေဟာင္းေတြကို ၿပန္ထုတ္ၾကည္႕ မိတတ္တယ္။
ပကတိတန္ဖိုးနဲ႕ အခ်စ္ရဲ႕သေကၤတေတြမွာ
ရည္ရြယ္ခ်က္ တစ္မ်ိဳးစီ တစ္ခုခု တစံုတရာ
အေၾကာင္းအရာမဲ႕ ေနရင္ အႏၲရာယ္ရွိသလား။

ဆန္႕ က်င္ဘက္ သေဘာ သဘာ၀အရ
အလိုလိုခံစားသိနဲ႕ ၿဖစ္ေပၚလာတဲ႕ ရိုးရွင္းတဲ႕ အခ်စ္မွာ
ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္တဲ႕ ေပးဆပ္ၿခင္း
ေစတနာ အနည္းအမ်ား ေတြက အခ်စ္ရဲ႕ အတိမ္အနက္ ေတြပဲ။

၀မ္းနည္းနာက်င္ေစတဲ႕ လစ္လ်ဴရႈမႈေတြက အခ်စ္လားေမးရင္
ကိုယ္ခ်စ္တဲ႕ သူ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႕ အတြက္္
လက္တေလာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈထက္
အေၿမာ္အၿမင္ ရွိရွိ ကိုယ္႕ အတၱကို စေတးပစ္ရဲတာက
ဥာဏ္ပညာရွိေသာ ပိုၿပီးၿမင္႕ ၿမတ္တဲ႕ အခ်စ္ ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္မယ္။

ရူးသြပ္မႈ၊ အရင္းအႏွီးအနည္းအမ်ား၊ အရႈံးအႏိုင္
ေၿမွာက္ထိုး ပင္႕ ေကာ္ ေရတို အခ်စ္က
ပ်က္စီးရာ ပ်က္စီးေၾကာင္းေတြပဲ။
ဟုတ္ပါတယ္ အခ်စ္က ထိန္းခ်ဳပ္မရပဲ ေပၚလာတာ
ဒါေပမဲ႕ ဆင္ၿခင္စိတ္၊ စူးစမ္း ေလ႕လာ ခြဲၿခား သိတဲ႕ စိတ္က
လူ႕ တန္ဖိုးေတြေလ။

လက္ေတြ႕ က်က် အိပ္မက္က်က် ယူပံု ယူနည္းကြာမယ္။
ခြက္ထဲကို သူဆန္႕ သေလာက္ ေရပဲ ေလာင္းထည္႕ လို႕ရတာ
ငါးေတြ ရွင္သန္ဖို႕ ကူးခတ္ေနတာေတာ႕ အားလံုးအတူတူပါပဲ။

ပိုၿပီးေတာက္ပဖို႕ က အပူလိုအပ္တယ္။
စိန္မွာလည္း စိန္ၿဖစ္ေလာက္တဲ႕ မီးရွိခဲ႕ တယ္။

ေရမွာ ေလမွာ ေအာက္ဆီဂ်င္ထုတ္လိုက္ရင္
အဆိပ္ပဲ က်န္ခဲ႕ မွာေပါ႕ ။
ကိုယ္နဲ႕ တစ္ထပ္တည္းက်မဲ႕ အေဖာ္၊ ပတ္၀န္းက်င္
သင္႕ ေတာ္ရာရာေရြးလို႕
အဆိုးအေကာင္း အေတြ႕ အၾကံဳ ေတြနဲ႕
ဆက္ေလွ်ာက္ရမဲ႕ စာမ်က္ႏွာေတြပဲ
မင္းမရွိေတာ႕ တဲ႕ ကမာၻမွာ
က်န္တာမင္းပဲ ဆက္ေၿပာလိုက္ေတာ႕ ေလ ....။

ထုနဲ႕ ၊ ၿဒပ္နဲ႕ ၊ ထည္နဲ႕
လက္တေလာစြဲလန္းမႈ။

မ်က္လွည္႕ ၊ လက္လွည္႕ မွာ
ထိတ္တိုက္ေတြ႕ၿပီ
ခ်င္႕ယံု ။

မေန႕ က ငါရွိခဲ႕ လို႕
ဒီေန႕ ငါဆက္ရွိေနတာ၊
အတူတူ ရွိေနတာ
အတူတူ ရွိေနလို႕ ။

ေနေရာင္ၿခည္ဟာ
ေန႕ ညေတြေပၚ ၿဖတ္သန္း
ေနေရာင္တစ္ၿခမ္း၊ လေရာင္တစ္ၿခမ္း
ေနာက္ဆံုးခန္း အၾကိမ္ၾကိမ္။

ကိုယ့္ရို႕ကားယား
လက္ကိုင္ကို ေပါ႕ ေပါ႕ ေလးထား
ထိေတြ႕မရတဲ႕ အရာေတြကို
ထိေတြ႕ မရတဲ႕ နည္းနဲ႕ ခ်ဥ္းကပ္တယ္။

ၿပည္႕ လည္းၿပည္႕
ခိုးလည္းခိုး စုဗူးေတြ။
သစ္ပင္ေတြမွာသာ အသက္ရွိခဲ႕ ရင္
ေနာင္ဘ၀
ေရွ႕ က ခင္တန္းေလး ၿဖစ္ခ်င္တယ္။

ဓါးဦးကို ၀င္တိုးဖို႕ ဆိုတာ
လိပ္ၿဖစ္ရင္ေတာင္ အခြံထူလို႕
ခုန္ခုန္ၿပီး ေၿပာ
ေအာ္ေအာ္ၿပီး ဆိုရတဲ႕ သီခ်င္းေတြမွာ
သူမ်ားဆိုတာ လိုက္ေမွးဆိုခဲ႕တဲ႕ ေကာင္။

အက္ကြဲေနတဲ႕ မုခ္ဦး
ေဆြးေၿမ႕ ရာဇ၀င္တနံတလ်ားမွာ
ငါ႕ ပင္လယ္ ေရေသလို က်င္႕ ခဲ႕ တယ္။

အဖြားကခဲ႕ တဲ႕ အကနဲ႕
အဖိုးထမ္းခဲ႕ တဲ႕ ထမ္းပိုး
တို႕ မြန္ရိုးရာ။

ဒို႕ လူမ်ိဳး
ဒို႕ စိုက္ပ်ိဳးခဲ႕ သမွ်
ဒို႕ အရိပ္က တစ္မိုင္ေလာက္ရွည္ၿပီး
ဒို႕ အရပ္က တစ္လကၼ ၿဖစ္ေနတာ။
အမ်ိဳး၊ဘာသာ၊သာသနာ အစစ္နဲ႕ မို႕
မြန္ၿဖစ္ရတာ ဂုဏ္ယူတယ္။

ဒို႕ ယဥ္ေက်းမႈက
ၾကယ္တစ္ပြင္႕ ေက်ာက္တစ္ပြင္႕ လား
စိတ္ခ်င္းဆက္ မိုးသိုးရြာ။

ယုန္၀င္စားေတြ
လူက လူကို ၿမိဳတယ္။
ဟသာၤကိုးေသာင္းပ်က္တယ္။
ရာဇ၀င္ကို ထံုးသုတ္ခဲ႕ ၾကေပမဲ႕
အေနာက္က ဘယ္ေတာ႕ မွေနမထြက္ဘူး။

တို႕ တည္ေဆာက္မဲ႕
ဟံသာ၀တီအသစ္ဟာ
ပ်ဳမၿဖစ္ရဘူး၊
သက္မၿဖစ္ရဘူး
ကြ်န္မၿဖစ္ေစရဘူး။

အေၿခခံအက်ဆံုး လူ႕ အရင္းအၿမစ္ေတြ
ဇာတိမာန္ ဆိုတဲ႕ ေၿမခံေရခံမွာ
လူတိုင္းေတာ္ၾကရင္ ေပ်ာ္စရာအရမ္းေကာင္းမယ္။
မၿဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႕ ေၿပာရင္
ၿဖစ္ေအာင္လုပ္မဲ႕ သူရဲေကာင္းေတြလိုတယ္
ပညာတတ္ေတြလိုတယ္။

စိုေနတဲ႕ လက္ေတြ
လုိေနတဲ႕ လက္ေတြ
အတူတူ ထၾကေလာ႕ တိုက္ၾကေလာ႕ ။

ဒီအလံေတာ္ေအာက္မွာ
အမ်ိဳးသားသီခ်င္းကို တူတူဆို
အမ်ိဳးသားေရးအတြက္ ေရွ႕တက္ၿပီး
မ်ိဳးဆက္ကို ေသြးနဲ႕ ဆက္ၾကမယ္။

အမွန္တရားရဲ႕ ဆန္႕ က်င္ဖက္ေလွ်ာက္
အစြန္းႏွစ္ဖက္မွာ ဖီလာ ။
မေသာက္ပဲ အိပ္ၿဖစ္တဲ႕ တစ္ညေပါ႕
သူ႕ ကိုပဲ ေတာက္ေလွ်ာက္ အိပ္မက္မက္ေနတာ။

ေသြးသီခ်င္းတစ္ပုဒ္က ေက်ာက္တံုးကို ညစ္ေပေစတယ္။
အိပ္မက္ထဲ ေယာင္ၿပီး ဖုန္းေခၚမိတာေတာင္ ငါ ေပ်ာ္လိုက္တာ။

ခိုးခိုးခစ္ခစ္္္ ေၾကာင္စီစီ
နံရိုးခ်င္း ရိုက္ခတ္မိတဲ႕ အခါတိုင္း
သူ သတ္ ဓါး ကို ထုတ္ၾကည္႕ မိတတ္တယ္။

၀န္ခံဖို႕ မာနတစ္ဆစ္က လည္ေခ်ာင္းမွာ ဆို႕ နင္႕ လို႕
ငါ႕ ကို အေငြ႕ ပ်ံသြားေအာင္ ၿပန္ုၿပီး အိပ္ေမြ႕ ခ်လိုက္စမ္းပါ။

လက္စသတ္ေတာ႕ ေနာက္ဆံုးသစ္ရြက္ေလးတစ္ရြက္ ကိုယ္ဆြဲေနတာ
မင္းေၿပာသလို ကိုယ္႕ ကိုယ္ကိုယ္ ခ်စ္တာလည္း ၿဖစ္ေနႏိုင္တာပဲ။

ေတာေတြ ၊ ေတာင္ေတြ ၊ အနိမ္႕ အၿမင္႕ ေတြ
အလုပ္သြားတာ ေဆးရံုေရာက္သြားတယ္။
ဆရာ၀န္က ေရာဂါရွာမေတြ႕ ဘူး ေၿပာတယ္။

သက္ရွိ သက္မဲ႕ ၿဒပ္ရွိ ၿဒပ္မဲ႕ တိုင္းမွာ အခ်စ္က စိမ္႕ ၀င္ေနတာ
ကႏြဲ႕ ကလ်စကားေတြ မလံုေလာက္ေတာ႕ တဲ႕ အခါ
အေရးေပၚ ဒိုင္ဗင္ပစ္ ၀င္လိုက္တယ္။

ေတြ႕ရတာ ၀မ္းသာပါတယ္။
က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ပါ။
မဂၤလာပါ။

မင္းေပ်ာ္ေအာင္ ဒီမိန္႕ခြန္းကို
လက္မွတ္ထိုးေပးရေတာ႕မွာေပါ႕။
ငါ၀ါသနာပါတယ္။

ကမ္းေၿခအေၾကာင္းေၿပာရင္
ဘာလို႕ သဲေတြပါရတာလဲ။
ေရလႈိင္းအေၾကာင္းေၿပာရင္
ေရစက္ပါမဲ႕ဟာ
ငါလက္စသပ္ခ်င္လို႕ ခဏေလး။

ေရၾကီးရင္ စည္တီးမယ္။
ကမာၻၾကီးအေၾကာင္းေၿပာရင္
အေၿခခံက်ဖို႕ လိုတယ္။
အေအးပိုင္းမွာ ပိုေသြးေအးသလားလို႕
အမႈၿဖစ္ၾကၿပီ ဆိုပါေတာ႕ ။
လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ပဲ
ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားတုန္းပဲ။

ငါးက်ပ္တန္ကို ငါးေထာင္တန္မလုပ္ဘူး။
၀ိုင္းအၿပင္ဘက္မွာ မေသခ်ာတဲ႕အၾကမ္းထည္
၀ိုင္းၾကီးပတ္ပတ္ ဒူေ၀ေ၀။
ၿဖတ္္ညွပ္ကပ္ ဗီဇနဲ႕ပဲ
ဘုရားစူး မိုးၾကိဳးပစ္ နီးပါး
ဒုတိယ အေတြးမရွိဘူး။

လူေရာ စိတ္ေရာနာတယ္။
စိုးမိုးမႈမွာ ေရစက္မပါဘူး။
ဆန္႕ က်င္ဖက္ ႏွစ္ခုၾကား
ဗ်ာမ်ား ခက္ဆစ္ ေၾကာင္။

လူ နဲ႕ မူ ၀ရူး ၀ေရာ ။
ေခါင္းစဥ္ လွလွ
အေၾကာင္းအရာ အအ ။
ဓနသဟာရေတြက ကိုက္ေတာ႕
လမ္းေဘးမွာ ဆန္းေဒးလုပ္ေနတာ။

နာမည္ၾကီးေတြက ဗဟို ထူေထာင္
အေရာင္ခြဲ စနစ္ေတြ
ပုဒ္ထီး ပုဒ္မအခ်မွာ
ပထ၀ီ အမ်ိဳးမ်ိဳး သက္ေသ ။

ေအာက္ေမ႕ ဘြယ္ရာ
ၿမိဳ႕စားၾကီး ဦးထုပ္
အတိုက္အခံ ေၿခခ် သရဲေဘာေၾကာင္
မင္းၿဖစ္ မင္းခံေပါ႕ ကြာ
ဒီ၀င္ရိုးကို တီထြင္ၿပီး လွိမ္႕မယ္။

ဒီသစ္ပင္ဟာ အေသခံ
ရရင္ရ မရရင္ခ်
ပညာတတ္ ရုပ္ေခ်ာ
ေရႊရည္စိမ္ ႏိုင္ငံေရးသမား
လူနဲ႕ သူတို႕ အၾကား
ထပ္ၿပီးေဆြးေႏြးရမဲ႕ ခဏတာ
အမ်ားအတြက္ လည္ပင္းရင္းရလိမ္႕ မယ္။

နယ္လွည္႕ဆႏၵမဲ ေကာက္
သံုးၾကိမ္ သံုးခါ ေအာ္
ၿပီး ၿပီးေရာ
ခဏ ခဏေမးတယ္
ခဏ ခဏ ေၿဖတယ္
အခ်ိန္ပိုေနရင္
ကြ်မ္းက်င္အလမၼယ္ဆရာအတြက္
ေၿမြဟာမဆန္းဘူး။

ေရာဂါၾကည္႕ ၿပီး ေဆးေဖာ္မယ္။
ေဆးဖက္၀င္သလားေမးရင္
ကပ္ခြာ
စစ္ကူမလိုဘူး။
ပ်င္းလို႕ အၿငိမ္႕ ေထာင္တယ္ဆိုရင္ေတာင္
အရာအားလံုးဟာ ကိုယ္႕ ေဒါသနဲ႕ ကိုယ္
သစၥာတစ္ခုတည္ရင္ ေၿပဖို႕ ကခက္တယ္။

ဘာလာလာ ယံု
ဒါဟာ အနီပါ
တစ္ကယ္ေတာ႕ အၿပာ။

ငရန္မကန္းေတာင္ တစ္လံုးပဲကန္းတာ
ေနကာမ်က္မွန္ၾကီးတပ္ၿပီး
လၿပည္႕ ညလုပ္ေနတာ ...။

ဘယ္လို ၾကက္သီးေမြးညွင္းနဲ႕
အမွန္တရားကို အဆိပ္ခတ္ခဲ႕ ၾကတာလဲ။

ဒီမ်က္ႏွာလည္း မေန႕ ကအက်န္
ဒီလို ေအးတဲ႕ ေဆာင္းမွာ
အေႏြးထည္ ေကာင္းေကာင္းလိုတယ္မွတ္လား။

သံသရာဆိုတာၾကီးလည္း
အဆင္ေၿပေနရင္ ေမ႕ သြားအံုးမယ္။

အထက္ကေၿပာတဲ႕ အတိုင္း
ေအာက္စာတမ္းထိုး
လက္ညိႈးေလး လိုက္ေထာင္
လိုက္ေယာင္ ။

က်လိ က်လိ
ကလိ ကလိနဲ႕ ပဲ
ဘာလာလာေၿပာတိုင္း ယံု။