Wednesday, May 20, 2009
ဘ၀တိုတို
အခ်စ္တိုတို
ေဆးလိပ္တိုတို။
မရွိခဏ
ေခါင္းကို သံရိုက္သြင္းၿပီး
ဒီေၾကးနဲ႕ ေစ်းေခၚရတာ
မၿငိမ္းခ်မ္းလိုက္တဲ႕ ဘ၀ ။
သီခ်င္းကမ္းပါးေတြ
က်ိဳးေၾကေနတာ ၿမင္မေကာင္းဘူး
အလြမ္းၿမစ္ေတြက ခက္ထန္လြန္းတယ္။
ဘယ္သူ႕ မွ မေၿပာၿဖစ္ေတာ႕
ဘယ္သူမွမသိလိုက္ဘူး
၀ါဆိုအမွီေလး လက္ထပ္သြား။
ဧ၀ရက္ေပၚ
ခဏခဏ တက္ရပ္ၿပရတာ
ေဒ၀ဒတ္ဆန္တယ္
အသားတုန္ေနရင္ေတာင္ ၿမက္မစားဘူး
မ်ိဳဖူးလား
ေၿမၾကီးက လက္မခံတဲ႕ မ်ိဳးေစ႕ ေတြ။
က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆိုတဲ႕ အခါ
အခ်စ္ကငွက္ဖ်ားရိွတာ မရွိတာနဲ႕ မဆိုင္ေတာ႕ ဘူး
တစ္မ်ိဳးစီ လိပ္ေနၾကတဲ႕ လိပ္ေတြ
တီးရခက္တဲ႕ ဗံုေတြ။
သံေခ်းတက္ေနတဲ႕ ဓါးေတြေတာင္
သူ႕ အသံၾကားရင္ လြမ္းလြမ္းေနေသးတာ
အလြမ္းဓါတ္ခံေကာင္းတဲ႕ ၿမိဳ႕ ။
ထြက္ေၿပးလြတ္ေၿမာက္ဖို႕
မၿဖစ္ႏိုင္ေတာ႕တဲ႕ အခါ
ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေခါင္းထိုးေပးခဲ႕ တယ္။
Thursday, May 14, 2009
ပင္လယ္၀သို႕ ငါးဖမ္းထြက္ၿခင္း
အခ်စ္က
ခ်မ္းတတ္တဲ႕ ေဆာင္း
ေအးတတ္တဲ႕ ေႏြ
ဆံႏြယ္ေလးေတြ ပင္႕ သပ္တင္လိုက္တာကအစ
ေတာင္ၾကီးၿမိဳ႕ေလးလို လွတယ္။
ႏႈတ္ခမ္းက ဘာမွမဆိုးပဲ နီေနတာ
မ်က္ႏွာက ဘာမွမလိမ္းပဲ၀င္းေနတာ
ေကာ႕ ပ်ံေနေအာင္ ေၾကြရုပ္ကေလးလိုလွတာ။
လူရွိတုန္း
တိမ္ေတြေပၚ ကိုယ္ေဖာ႕ ၿပီးတက္ရတာ
ဆံပင္ရွည္ရွည္ အရပ္ၿမင္႕ ၿမင္႕ အနား
ေၿခဖ်ားေထာက္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ရတာ
ငွက္ေတြေတာင္ သေလာက္ အလုပ္မရႈပ္ဘူး
ရုပ္တုတစ္ခုလို
ကိုယ္႕ကိုလာလာ ၾကည္႕တယ္။
ေလထုကိုထိန္းခ်ဳပ္တဲ႕ စနစ္ေတြလို
ကိုယ္႕ကိုထိန္းခ်ဳပ္တဲ႕ အခ်စ္ေတြ
အ၀ါဆိုလည္း ပိုခုန္ေနတဲ႕ အ၀ါေပါ႕
အၿပာဆိုလည္း ပိုခုန္ေနတဲ႕ အၿပာေပါ႕
ပိုၿပီး အစြန္းေရာက္သြား။
မွတ္မိသေလာက္ အဲဒီေန႕က
ေလွမပါဘူး ရြက္မပါဘူး
တက္မပါဘူး ပိုက္ကြန္မပါဘူး
အခ်စ္ဟာ ပင္လယ္၀သို႕
ငါးဖမ္းထြက္ခဲ႕ တယ္။
ေနာက္က်ၿပီးမွ ေရာက္လာတတ္သလား
ေၿခသံမၾကားရခင္ေတာ႕ အခ်စ္ဆိုတာ .........။
Monday, May 11, 2009
အခင္းၿဖစ္ပြားတဲ႕ ညက
လုပ္ငန္းစတာနဲ႕
လမ္းေပၚက အၿပာတစ္စကို
ေကာက္ကိုင္လိုက္တာ
အဲဒီကစ ၿပာသြားတာ။
ကြ်န္ေတာ္သိပ္ခ်စ္တဲ႕ ေဒစီအၿပာ
ေလတဟူးဟူး မိုးတ၀ုန္း၀ုန္းအၿပာ
ေရေတာင္ ထိလိုက္ရင္
ထိ ၿပာ။
ဂစ္တာတီးၾကည္႕ေတာ႕လည္း
အသံေတြၿပာေနတဲ႕ အၿပာ
အသားထဲ စိုက္၀င္ေနတဲ႕ ခ်စ္ခြန္းဖြဲ႕ သီ အၿပာ။
ဟိုဇတ္ကားထဲက ဟိုမင္းသား မင္းသမီးလိုအၿပာ
အသက္မၿပည္႕ ရင္ မ၀င္ရတဲ႕ ၀တ္လစ္စလစ္အၿပာ
လစ္တမစ္စကၠဴလို စြန္းထင္းလြယ္တဲ႕ အၿပာ။
မေယာင္ရာ ဆီလူး
စာေရးဆရာေယာင္ေယာင္ ကဗ်ာဆရာေယာင္ေယာင္
ၾကက္ဥအဆံေခ်ာင္ အေကာင္မၿဖစ္ႏိုင္ေတာ႕တဲ႕ အၿပာ။
သကၠတစကား ၊ ဘမ္းစကား
နားမလည္တဲ႕ အၿပာ
နားလည္တဲ႕ အၿပာ။
အထူအပါး သေဘာထားေတြနဲ႕ မခ်ိသြားၿဖဲအၿပာ။
ဖ၀ါးလက္ႏွစ္လံုး ပခံုးလက္ႏွစ္သစ္
မိဘေမတၱာပူေဇာ္တဲ႕ အၿပာ
ေဆြၿပတ္မ်ိဳးၿပတ္
ခြန္အားနဲ႕ ေၿပးထြက္လာတဲ႕ တင္းနစ္ေဘာ္လံုးအၿပာ။
သမိုင္းလမ္းဆံုက
အိပ္မက္ကို ပံုေဖာ္ၾကည္႕ေနတဲ႕
ရန္ကုန္ပ်က္ေလးရဲ႕ စိတ္ကူးယဥ္ အၿပာ။
အခင္းၿဖစ္ပြားတဲ႕ ညက
ရင္ဘတ္ေပၚမွာ
ဘတ္လတ္ ဘတ္လတ္
ကာလာဘလိုင္းအၿပာေတြ
စိတ္ရွိလက္ရွိ
မိုးမႊန္ေနတဲ႕ အၿပာ။
Wednesday, May 06, 2009
----------------------------
ေလာင္းေၾကးထပ္ဖို႕
လူသာက်န္ေတာ႕တဲ႕ အေၿခအေနမွာ
ကမာၻၾကီးေတာင္ လံုးေခ်ပစ္လိုက္ခ်င္တာ။
ၾကယ္ေတြက သရုပ္ေဆာင္ေနတာ မဟုတ္ဘူး
ေတာက္ေလာင္ေနတာ
ေရာင္ေတာ္ၿပန္နဲ႕ မွ ခ်စ္မွာလား
ငါေၿခလွမ္းမမွားေသးဘူး။
ဟီးဟီး ဟားဟား
ရီစရာေတြလည္းမရီႏိုင္ေတာ႕တာ
မ်က္လံုးေသသြားတာ
စကားနည္းသြားတာ
တစ္ေယာက္ထဲေတာ႕ စကားေၿပာၿဖစ္ပါတယ္။
ၿပန္ေတြ႕ရတဲ႕ အိပ္မက္က
၀မ္းနည္းမႈေတြနဲ႕ အႏိုင္က်င္႕ခံရတာ
ခံစစ္မလံုတဲ႕ ငါ
ေနာက္ဆံုးမိနစ္မွာ အႏိုင္ဂိုးသြင္းခံရတာ။
မုန္းတယ္
ရႈံးသြားရတာကို မုန္းတယ္
က်ားနာတစ္ေကာင္လို
ေသြးစက္လက္နဲ႕ ၿပန္ခဲ႕ ရတာကို မုန္းတယ္
အရွင္လတ္လတ္က်န္ခဲ႕ တဲ႕ မနက္ၿဖန္ေတြကို မုန္းတယ္။
ေလၾကီး မိုးၾကီး
အေတြ႕ အၾကံဳသိပ္မ်ားတဲ႕ မ်က္ရည္ေတြ
ဒီအလြမ္းမွာ ခံႏိုင္ရည္ မရွိေတာ႕ဘူး။
ငါ
ၾကားရံုနဲ႕တင္ နာ တဲ႕ က်ားနာ ။ .... ။
_________________________________
Monday, May 04, 2009
ပ်င္းလြန္းလို႕ ေနာက္ ဆယ္စကၠန္႕ ပဲ
အသက္ရွင္ေတာ႕မဲ႕ သစ္ပင္ကြာ
အရသာ အရသာ
ေသခ်င္းတရားမွာ အကန္ ့ အသတ္မဲ႕ လွပမွ ုကိုေတြ ့တယ္
ေသြးတိုးစမ္းေၿခာက္လွန္႕မႈေတြၾကား ခက္ထန္မွ ု ကေတာ့ အတိုင္း သားပဲ
ဒီအတိုင္းထားတာ ပဲ တခါတေလပိုေကာင္း သေယာင္ေယာင္
စက္စက္ယိုက်ေနတဲ့ သိမ္ဖ်င္းမႈေတြြၾကား
ရွက္ရေကာင္း မွန္းမသိတဲ႕ ေၿဖာင္႕လက္သီးေတြ ပင္နယ္တီေတြ
သူ႕အရိပ္မွာ ဖ်ာ၀င္ခင္းခ်င္ၾကတဲ႕ သူေတြ
လုပ္ၾကံဇာတ္ခင္းၿပီးမွ ရွင္းရခက္တဲ႕ သူေတြ
ေနရင္းထိုင္ရင္းလာပက္သက္္တယ္။
အေထြအထူးေတာ႕ မရွိပါဘူး
လန္ဒန္မွာ မိုးရြာလို႕တဲ႕
ရြာက ႏြားၾကီးေတာင္ ေပါင္က်ိဳးသြားတယ္ေလ
ေရၾကီးလို႕ေနမွာ
ဘုရားဖူးသြားရင္း မီးေလာင္တာေလ
ေမာင္ရင္ငေတမိုက္ကန္းသည္
ပုဒ္ထီး၊ ပုဒ္မ။ အခ်မွာ
ေယာက္ယက္ခတ္ေနတဲ႕ အပ္ခ်ေလာင္း သံ၀ဂ ေတြၿပန္ၾကားတယ္။
တစ္ယူသန္သမားေတြမွာအယူခံမရွိဘူးကြဲ႕
ေဗဒင္ေမးရင္ ေတာင္ လဲြ နုိင္ေသး
သတ္ေသလိုက္ဖို႕ ၀န္မေလးတဲ႕ ကဗ်ာေတြပါကြာ
ေက်းဇူးခံ ေက်းဇူးစား ဆိုတဲ႕
ကိုယ္႕သကၠရာဇ္ကိုယ္ေမ႕ ေနတဲ႕ လူေမြးလူေတာင္ေတြၾကားမွာ
မ်က္စိစပါးေမြးစူးေအာင္ ေလတယ္
ဇတ္ ၿမႈတ္တယ္ဆိုတာ ဇတ္ၿမဳပ္သြားတာမွမဟုတ္ပဲ
ပက္သက္မႈမွာ ေရစက္ေတြ ေရပံုးၾကီးေလာက္လိုတယ္
ေထြရာေလး ပါး ကို ကာရံ မခတ္နဲ ့
စိတ္ၾကီး၀င္ေနရင္ ဘာကာရံမွ အသက္မ၀င္ဘူး
ကိုယ္႕ကိုယ္ကိုယ္ေတာင္ မိုးမလံုတာ
တစ္ၿခားသူ မိုးခိုေခၚဖို႕လံုး၀ စိတ္မကူးရဲတာ ေၿပာေၿပာၿပီးေလတယ္။
ထားလိုက္ေတာ႕ ေၾကရာေၾကေၾကာင္း
လမ္းေလွ်ာက္တဲ႕ ငါ႕ အတြက္ ေၿပးတာက အၿမန္ဆံဳးပဲ
ေျခေထာက္ပါရင္ေတာ္ ျပီကြာ
ဒါေတာင္ တစ္ခ်ိဳ႕ က ေၿခထိုး ပခံုးတိုက္ ပြဲၾကမ္းခ်င္ေသးတယ္
ညာတာပါေတးနဲ႕ အခ်စ္က အလစ္မွာ အခိုးခံရေသးတယ္
တဟားဟားနဲ ့ လည္းညာဝါးခံရေသးတယ္
စိတ္ရွိတိုင္းသာ လူ႕ အလို နတ္လိုက္ရင္
ဆင္းရဲသားနမိတ္ပံုေတြ ဘယ္ရွိေတာ႕မလဲ
ဒီတစ္ခါေတာ႕ ေရအိုးကို ေနာက္ၿပန္ခြဲလိုက္ၿပီ မင္းနဲ႕ ငါ။
ခံစားမွ ုအျပည့္နဲ ့ေလေတာ႕ ေလးမွာေပါ႕ကြ
ရင္းေထာင္ ရင္းဆြဲေတြနဲ႕ ငါလည္း နားပါရေစ
အရုိးထုပ္ပိုက္ျပီး အသံေသးအသံေၾကာင္ ေလတယ္
ရပ္မိရပ္ဖေတြနဲ႕ လူၾကီးစံုရာေလတယ္
ဘရစ္တနီစပီးယား အရူးေဆးရံုေရာက္သလိုေလတယ္
ေနာက္ေတာ့ လဲ ဒီဘူတာ ပဲ ျပန္ဆိုက္ျပီးေလတယ္
ေအာင္ဘာေလထီဆိုင္ၾကီးနား၊
ရထားဆိပ္ ကားဂိတ္နား သြားၿပီး ငါ႕ဟာ ငါ႕ဟာ လို႕ ေအာ္ေအာ္ၿပီးေလတယ္
သူ႕ပခံုးေပၚက အက်ီၤၾကိဳးေသးေသးေလးကို ၾကည္႕ၿပီးေလတယ္
မြတ္ဆလင္ေတြၾကား ၀က္သားဟင္းစားမိသလို
အထင္မလြဲနဲ ့ကြာ.. ေလရတာ ကသိကေအာက္နဲ ့
ကိုယ္သိမ္းပိုက္ခ်င္လာၿပီေနာ္ ေပြ႕ပိုက္ၿပီးကလူကလူ ေလတယ္
ေမး။ ဟဲ့ ဒါ ကဗ်ာလား ငမိုက္သားရဲ ့
ေၿဖ။ မသာရ ဓါးငွားရန္ ရွိသည္ စာစီစာကံုးေရးၿပီး ေလတယ္
စစ္ကမေၾကၿငာပဲ ခင္းတဲ႕ အခါ
အာရံုငါးပါးမွာ တစ္ခုမွအေကာင္းမက်န္ေတာ႕ဘူး
ေလျခင္းကိုးဆယ္႕ ေၿခာက္ပါးနဲ ့ရံုခါၿပီးေလတယ္။
ၿပီးမွ ေတာက္မေခါက္ေၾကး ဘြာမခတ္ေၾကး
ငါ ေလတာကို စိတ္ရွိလက္ရွိသာခံစားကြာ
ဒါေတာင္မွ အတိတ္ေကာက္တဲ့သူနဲ ့၊ အထအနေကာက္တဲ့ သူနဲ ့
လြပ္လပ္မႈ မရွိတဲ့ ေလခ်င္းမ်ိဳးနဲ႕
ေၾသာ္ ငါ့ ဘဝ..
ငါေရးတဲ့ ကဗ်ာေတာင္ ငါ မပိုင္ပါလားေနာ္။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ညီမေလး Brenda နဲ႕ GTalk မွာေၿပာၿဖစ္တဲ႕ စကားအပိုင္းအစေတြကို ကြ်န္ေတာ္ေမႊေႏွာက္ခံစားၾကည္႕တာပါ။
ဘ၀ဟာ သစ္တစ္ပင္ဆိုပါစို႕
သူမကဆံႏြယ္ေလးေတြ ေလမွာ၀ဲတဲ႕ သစ္ပင္
ကိုယ္႕ကို ညတာရွည္ေစတဲ႕ သစ္ပင္ေပါ႕
ေအာက္ဆီဂ်င္နဲ႕ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုက္ကို တစ္လွည္႕စီထုတ္ေပးေနတဲ႕ သစ္ပင္
ေလဟာနယ္ထဲမွာ ကိုယ္ဟန္ၿပမယ္ေလးလို
ေသြးထဲမွာ အၿမစ္တြယ္ေနတဲ႕ သစ္ပင္
ခ်ိတ္ဆြဲထားရံု။
မသိခင္ကတည္းက ကုန္သြားတဲ့ေမ်ာ္လင္႕ခ်က္ သစ္သီးေတြ
ၿဖဳတ္ၿပီးၿပန္မတတ္တတ္ေတာ႕တဲ႕
ရင္ခုန္ လိုင္းပူး လႈိင္းမူးေစတဲ႕ မာနအကိုင္းအခက္ေတြနဲ႕
ဒဏၰရီထဲက သက္ရွိ ေသြးေႏြးသစ္ပင္။
ပိုးေၾကးပန္းေၾကးၿပန္မရတဲ႕ သစ္ပင္
ေခါင္းေလာင္းထိုးၿပီး လွဴရေတာ႕မဲ႕ သစ္ပင္
မိုးတိမ္ေတြကို မန္းမႈတ္ပ်ံ၀ဲေစၿပီး
ပန္းပြင္႕ေတြကို အိပ္ေမြ႕ ခ်၊ အိပ္ေမာက်ေစတဲ႕ သစ္ပင္
ပေရာဂ ေတာ္ေတာ္ၾကီးတဲ႕ သစ္ပင္
စုန္းေတြကို က်ိန္စာသင္ေပးတဲ႕ သစ္ပင္
မူးၿမစ္ေတြကို ေခ်ာင္းေရၾကည္အေၾကာင္းေၿပာၿပတဲ႕ သစ္ပင္
မုန္တိုင္းၾကားထဲမွာ ႏြဲ ့ရမလား ေတာင္႕ ခံရမလား မသိတဲ့ သစ္ပင္
ရိုက္မစစ္ပဲ အလိုလိုေၿဖာင္႕ ခ်က္ေပးတဲ႕ သစ္ပင္
သစ္ရြက္ေတြ ေၿခြၿပရတာ အေတာင္ေညာင္းလာတဲ႕ သစ္ပင္
ေတာမီးကိုစေလာင္ေစတဲ႕ သစ္ပင္
ေတြးေတာမႈရွိျပီး ပရိယယ္ မၾကြယ္တဲ့ သစ္ပင္
သူ႕ကိုယ္သူ အိမ္လုပ္လိုက္ ဓါးေတြ လွံေတြလုပ္လိုက္
တစ္ပင္တည္း ေတာေယာင္ေဆာင္တဲ႕ သစ္ပင္
အေမြဆိုလို႕ နာမည္ဆိုးပဲရွိတဲ႕ သစ္ပင္ပါ
ကမာၻေၿမရဲ႕ ၀မ္းစာကိုစားသံုးဖို႕ သားရဲတြင္းထဲဆင္းတဲ႕ သစ္ပင္
စြပ္စြဲလွခ်ည္လား အနာကိုလည္းထည့္တြက္ဦး ဆိုတဲ့ ၿမဳပ္ကြက္မရွိတဲ႕သစ္ပင္
သာကူးအဘိဓမၼာေတြနဲ႕ ဇတ္တူူသားစားတဲ႕ သစ္ပင္
အသက္နဲ႕ ရင္းၿပီးထိန္းသိမ္းထားရတဲ႕ အရြက္ေတြအခက္ေတြ
ေနာက္ဆံုး အဆိုးအေကာင္းကိုေတာင္ မေျဖရွင္းခ်င္ေအာင္ ျငီးေငြ႕ သြားတဲ့ သစ္ပင္
အလြယ္လမ္းဆို အသာတၾကည္ထလိုက္သြားခ်င္တဲ႕ သစ္ပင္
အပရိကေတြနဲ႕ အေတြးေခါင္ေနတဲ႕ သစ္ပင္
ေက်ာခ်င္းကပ္ ရင္မဆိုင္ရဲတဲ႕ သစ္ပင္
ေသြးမရွိပဲ ကိုယ္႕လက္မကိုယ္စုပ္ေနတဲ႕ သစ္ပင္
ပိုးဖလံေတြကို အေရာင္ေၿပာင္းေစတဲ႕ သစ္ပင္
စိတ္ဓါတ္က် ရမွာေတာင္ စိတ္ဓါတ္က် သြားတဲ့ သစ္ပင္ ကြာ။
ဆီလိုအေပါက္ရွာၿပီး လြမ္းလြမ္းေနတဲ႕ သစ္ပင္
ဇာတိမာန္ေတြ ဖုန္တက္ေနတဲ႕ ကိုယ္လြတ္ရုန္းသစ္ပင္
ၿပီး ... ေလလြင့္ရာ က ေငါက္ ကနဲ ထထိုင္မဲ့ သစ္ပင္
အရႈပ္မခံနဲ႕
မီးရႈိ႕ရင္ေတာင္ ထင္းၿဖစ္ရင္ကံေကာင္း
သစ္ပင္ၿပန္မၿဖစ္ေတာ႕တဲ႕ သစ္ကိုင္းသစ္ပင္
အဲသလို ည ည မွာ
သစ္ပင္ေတြပ်င္းလို႕ ေအာ္တဲ႕ အသံကို သင္ၾကားဖူးပါသလား။
____________________________________________
ဒီကဗ်ာကို Brenda ဆိုတဲ႕ ညီမေလးဆီက သဲလြန္စရခဲ႕ပါတယ္။
