Monday, May 04, 2009
ဘ၀ဟာ သစ္တစ္ပင္ဆိုပါစို႕
သူမကဆံႏြယ္ေလးေတြ ေလမွာ၀ဲတဲ႕ သစ္ပင္
ကိုယ္႕ကို ညတာရွည္ေစတဲ႕ သစ္ပင္ေပါ႕
ေအာက္ဆီဂ်င္နဲ႕ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုက္ကို တစ္လွည္႕စီထုတ္ေပးေနတဲ႕ သစ္ပင္
ေလဟာနယ္ထဲမွာ ကိုယ္ဟန္ၿပမယ္ေလးလို
ေသြးထဲမွာ အၿမစ္တြယ္ေနတဲ႕ သစ္ပင္
ခ်ိတ္ဆြဲထားရံု။
မသိခင္ကတည္းက ကုန္သြားတဲ့ေမ်ာ္လင္႕ခ်က္ သစ္သီးေတြ
ၿဖဳတ္ၿပီးၿပန္မတတ္တတ္ေတာ႕တဲ႕
ရင္ခုန္ လိုင္းပူး လႈိင္းမူးေစတဲ႕ မာနအကိုင္းအခက္ေတြနဲ႕
ဒဏၰရီထဲက သက္ရွိ ေသြးေႏြးသစ္ပင္။
ပိုးေၾကးပန္းေၾကးၿပန္မရတဲ႕ သစ္ပင္
ေခါင္းေလာင္းထိုးၿပီး လွဴရေတာ႕မဲ႕ သစ္ပင္
မိုးတိမ္ေတြကို မန္းမႈတ္ပ်ံ၀ဲေစၿပီး
ပန္းပြင္႕ေတြကို အိပ္ေမြ႕ ခ်၊ အိပ္ေမာက်ေစတဲ႕ သစ္ပင္
ပေရာဂ ေတာ္ေတာ္ၾကီးတဲ႕ သစ္ပင္
စုန္းေတြကို က်ိန္စာသင္ေပးတဲ႕ သစ္ပင္
မူးၿမစ္ေတြကို ေခ်ာင္းေရၾကည္အေၾကာင္းေၿပာၿပတဲ႕ သစ္ပင္
မုန္တိုင္းၾကားထဲမွာ ႏြဲ ့ရမလား ေတာင္႕ ခံရမလား မသိတဲ့ သစ္ပင္
ရိုက္မစစ္ပဲ အလိုလိုေၿဖာင္႕ ခ်က္ေပးတဲ႕ သစ္ပင္
သစ္ရြက္ေတြ ေၿခြၿပရတာ အေတာင္ေညာင္းလာတဲ႕ သစ္ပင္
ေတာမီးကိုစေလာင္ေစတဲ႕ သစ္ပင္
ေတြးေတာမႈရွိျပီး ပရိယယ္ မၾကြယ္တဲ့ သစ္ပင္
သူ႕ကိုယ္သူ အိမ္လုပ္လိုက္ ဓါးေတြ လွံေတြလုပ္လိုက္
တစ္ပင္တည္း ေတာေယာင္ေဆာင္တဲ႕ သစ္ပင္
အေမြဆိုလို႕ နာမည္ဆိုးပဲရွိတဲ႕ သစ္ပင္ပါ
ကမာၻေၿမရဲ႕ ၀မ္းစာကိုစားသံုးဖို႕ သားရဲတြင္းထဲဆင္းတဲ႕ သစ္ပင္
စြပ္စြဲလွခ်ည္လား အနာကိုလည္းထည့္တြက္ဦး ဆိုတဲ့ ၿမဳပ္ကြက္မရွိတဲ႕သစ္ပင္
သာကူးအဘိဓမၼာေတြနဲ႕ ဇတ္တူူသားစားတဲ႕ သစ္ပင္
အသက္နဲ႕ ရင္းၿပီးထိန္းသိမ္းထားရတဲ႕ အရြက္ေတြအခက္ေတြ
ေနာက္ဆံုး အဆိုးအေကာင္းကိုေတာင္ မေျဖရွင္းခ်င္ေအာင္ ျငီးေငြ႕ သြားတဲ့ သစ္ပင္
အလြယ္လမ္းဆို အသာတၾကည္ထလိုက္သြားခ်င္တဲ႕ သစ္ပင္
အပရိကေတြနဲ႕ အေတြးေခါင္ေနတဲ႕ သစ္ပင္
ေက်ာခ်င္းကပ္ ရင္မဆိုင္ရဲတဲ႕ သစ္ပင္
ေသြးမရွိပဲ ကိုယ္႕လက္မကိုယ္စုပ္ေနတဲ႕ သစ္ပင္
ပိုးဖလံေတြကို အေရာင္ေၿပာင္းေစတဲ႕ သစ္ပင္
စိတ္ဓါတ္က် ရမွာေတာင္ စိတ္ဓါတ္က် သြားတဲ့ သစ္ပင္ ကြာ။
ဆီလိုအေပါက္ရွာၿပီး လြမ္းလြမ္းေနတဲ႕ သစ္ပင္
ဇာတိမာန္ေတြ ဖုန္တက္ေနတဲ႕ ကိုယ္လြတ္ရုန္းသစ္ပင္
ၿပီး ... ေလလြင့္ရာ က ေငါက္ ကနဲ ထထိုင္မဲ့ သစ္ပင္
အရႈပ္မခံနဲ႕
မီးရႈိ႕ရင္ေတာင္ ထင္းၿဖစ္ရင္ကံေကာင္း
သစ္ပင္ၿပန္မၿဖစ္ေတာ႕တဲ႕ သစ္ကိုင္းသစ္ပင္
အဲသလို ည ည မွာ
သစ္ပင္ေတြပ်င္းလို႕ ေအာ္တဲ႕ အသံကို သင္ၾကားဖူးပါသလား။
____________________________________________
ဒီကဗ်ာကို Brenda ဆိုတဲ႕ ညီမေလးဆီက သဲလြန္စရခဲ႕ပါတယ္။
Currently have 0 comments: