-_-_-_-

ေၿခရာမ်ားရင္ ေၿခရာရွာမေတြ႕ေတာ႕ ဘူး။

သူမက
သမုဒယ ခ်စ္ၿခင္းဖြဲ႕ မိုးတိမ္
ကိုယ္အလြတ္ရေနတဲ႕ ဂါထာ
ရိုးေၿမက်သီခ်င္းေလး
ႏွစ္ကိုယ္တူ ေလွ်ာက္မဲ႕ လမ္း
ၾကိဳးမဲ႕ ေလတံခြန္
ေနလိုလလို တစ္ဖြဖြခ်ီပိုးခဲ႕ ရတဲ႕ ၾကယ္
ရင္ဘတ္ကိုခြစီးထားတဲ႕ ၾကိဳးတံတား
၀လာလား ေမးရင္ ၃၄ ၂၄ ၃၈။

ကိုယ္က
ဘ၀င္နိမ္႕ တယ္
ေရတိမ္နစ္တဲ႕ ငါး
ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ မရွိတဲ႕ ၾကယ္
ကေလးဆန္တဲ႕ ပုတ္သင္ညိဳ
ေၿခလြန္လက္လြန္ အ၀ါ
ေတာ္ရံု အရည္ေပ်ာ္တတ္တဲ႕ ပက္က်ိ
ေဆးဖက္မ၀င္တဲ႕ ေဆာင္းရာသီ
မွင္နီမ်ားသြားတဲ႕ တနလၤာ

ကိုယ္သိပ္ခ်စ္ရတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းမေလး ေက
ေကာင္းကင္မရွိရင္ ၾကယ္တာရာမရွိဘူး
ေနမရွိရင္ လမရွိဘူး
ေၿပးစရာလည္း ေၿမမရွိေတာ႕ဘူး။

အတည္ေၿပာရင္လည္း ေစ်းေပါတယ္
ကိုင္ေပါက္ခံလိုက္ရတဲ႕ ေဒ၀စၥရာ
ၿမန္မာမႈ ၿပဳရရင္ ညိွရမွာပ်င္းတယ္။

စိတ္ကို ဂ်ိဳတပ္ၿပီး ဆိုးတယ္
အထားမွားတဲ႕ ဥာဏ္ပညာနဲ႕
ေက်ာ္ဖတ္ရေတာ႕ မဲ႕ စာမ်က္ႏွာနဲ႕
ရေသ႕ မဟုတ္ေပမဲ႕
စ်န္ေလ်ာတတ္ခဲ႕ ဖူးၿပီ ။


_____________________________-_-_-_- _____________________________